Όσο ανατρεπτικό και εάν ακούγεται, η ευκαιρία που παρουσιάζεται για τους ξενοδόχους (μέσα από την φαινομενική καταστροφή ενός αποικιοκρατικού μοντέλου που εξυπηρετούσε η Thomas Cook) να αλλάξουν πορεία και να αναγκαστούν να μεταλλάξουν την επιχείρησή τους, είναι μοναδική. Σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα τολμούσε να σκεφτεί κανείς την επόμενη ημέρα χωρίς την ύπαρξη των ΒIG 3. Παρόλα αυτά η εξάρτηση του Ελληνικού τουρισμού από τους μεγάλους Tour Operators έχει φθίνουσα πορεία – εκτός συγκεκριμένων προορισμών – κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Οι αγορές της Αιγύπτου, Τυνησίας, Τουρκίας, Κύπρου και Ισπανίας έχουν πολύ μεγαλύτερη εξάρτηση με αποτέλεσμα να “τραυματιστούν” περισσότερο. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν τους χρειαζόμαστε! Το ιδανικό “μίγμα” ανά προορισμό είναι αυτό που θα χαρίσει μακροπρόθεσμα την υγιή ανάπτυξη και αύξηση των λειτουργικών εσόδων.
Η ιστορία της Thomas Cook απλά μας δείχνει αυτό που λέμε τόσο καιρό! Ο παγκόσμιος τουρισμός μεταλλάσσεται και μαζί με αυτόν και όλοι οι υπόλοιποι. Οι εξελίξεις, φωνάζουμε, ότι θα είναι δραματικές στα επόμενα 10 χρόνια. Το μοντέλο της Thomas Cook κατέρρευσε γιατί πολύ απλά προσπάθησε να ανταγωνιστεί την ολοένα και αναπτυσσόμενη αγορά των on-line φθηνών διακοπών. Πώς είναι όμως δυνατόν ένας οργανισμός χιλιάδων υπαλλήλων με ελάχιστες δυνατότητες ευελιξίας και αστρονομικά λειτουργικά κόστη να προσφέρει το ίδιο ταξιδιωτικό πακέτο με ένα on line μαγαζί (μικρού μεγέθους); Η Thomas Cook αποτελεί το τρανό παράδειγμα ενός κολοσσού που απλά δεν διάβασε το μέλλον και στηρίχθηκε στο επιτυχημένο μοντέλο των προηγούμενων δεκαετιών.
Όσο νωρίτερα το αντιληφθούν όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό ότι οι εξατομικευμένες υπηρεσίες, ο σύγχρονος εξοπλισμός, η στοχευμένη σχεδίαση του καταλύματος καθώς και η γνώση των αγορών που μπορούμε να εξυπηρετήσουμε είναι το «χάπι» για την επιτυχία τόσο νωρίτερα θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τις συμπληγάδες πέτρες των συμφωνιών.
Στο παρελθόν, στο πλαίσιο της ημερίδας που είχε διοργανώσει η Revival στην Κω για τις εξελίξεις στον τουρισμό, στην ομιλία που πραγματοποίησα μεταξύ άλλων είχα επισημάνει:
Υπηρεσίες ή … συμφωνίες
“Πολλές φορές γίνεται κουβέντα για το πόσο οι υπηρεσίες συνδράμουν στην τελική τιμή που χρεώνεται ένα δωμάτιο. Οι υπηρεσίες έχουν κόστος και το κόστος αυτό πρέπει να μεταφερθεί στην τιμή πώλησης. Τα επισιτιστικά τμήματα πχ δεν βγάζουν σχεδόν ποτέ τα λεφτά τους. Από την άλλη, χωρίς αυτά δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. Έρευνες έχουν δείξει ότι τις περισσότερες φορές τα ξενοδοχεία που επένδυσαν στις υπηρεσίες κατάφεραν μετά από λίγο καιρό να «πάρουν» πίσω τα χρήματά τους από την αύξηση του TREVPAR. Είναι και ο μόνος τρόπος ώστε να αλλάξει σιγά-σιγά το τουριστικό προϊόν μιας περιοχής και να προσελκύσουμε αγορές που μέχρι τώρα δεν μας προτιμούσαν.
Όλη αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει συντονισμένα και σταδιακά. Κανένα ξενοδοχείο, όσο έτοιμο και εάν νοιώθει, δεν μπορεί να κάνει την μετάβαση από το ένα status στο άλλο μέσα σε μια σαιζόν. Θα πρέπει να γίνει μία μίξη των αγορών αυτών που έχουμε και αυτών που θέλουμε να προσελκύσουμε. Η μίξη αυτή θα μας δώσει τον απαραίτητο χρόνο να προετοιμαστούμε καθώς και να μην δημιουργήσουμε σοκ στη λειτουργία του ξενοδοχείου μας”.
Αναλύει ο κος Μιχάλης Νιώτης, Hospitality Services Manager στη Revival.
Ημερομηνία Δημοσίευσης: 21 Οκτωβρίου 2019
