Σειρά προτάσεων της επιμελητηριακής κοινότητας για την εγκαθίδρυση ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος προς όφελος της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας εισηγείται ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας και του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, με επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, και την υφυπουργό Οικονομικών, Αικατερίνη Παπανάτσιου. Όπως σημειώνει, η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος αποτελεί για τα επιμελητήρια απαραίτητη προϋπόθεση για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων, μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Και αυτό γιατί, παρά τις αλλεπάλληλες και δραστικές νομοθετικές τροποποιήσεις του φορολογικού συστήματος, τα ζητήματα της υπερφορολόγησης και της δυσανάλογης κατανομής του φορολογικού βάρους παραμένουν μείζονα και άμεσα συνδεόμενα με το φαινόμενο της φοροδιαφυγής. Ειδικότερα οι προτάσεις έχουν ως εξής:
1. Υιοθέτηση ενιαίου συντελεστή φορολόγησης («flat tax rate»). Η υιοθέτηση ενός ενιαίου συντελεστή μεσαίου ύψους (της τάξης του 20%-25%) που θα εφαρμόζεται στο σύνολο των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων (με κάποιες εξαιρέσεις, για εισοδήματα που ενδεχομένως χρήζουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης).
2. Αναγνώριση εκπιπτόμενων δαπανών φυσικών προσώπων. Ο φόρος πρέπει να επιβάλλεται επί των πραγματικών εισοδημάτων. Συνεπώς, για την εξεύρεση των πραγματικών εισοδημάτων πρέπει να είναι επιτρεπτή η έκπτωση (αφαίρεση) των σημαντικότερων δαπανών των φυσικών προσώπων, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων. Τέτοιες δαπάνες είναι οι ιατρικές δαπάνες, οι δαπάνες ενοικίου, συγκεκριμένες δαπάνες διαβίωσης (κυρίως αυτές που σχετίζονται με επαγγέλματα στα οποία παρατηρείται φοροδιαφυγή), οι δαπάνες για την καταβολή ασφαλίστρων κτλ.
3. Κατάργηση του εναλλακτικού τρόπου υπολογισμού της ελάχιστης φορολογίας φυσικών προσώπων («τεκμαρτό εισόδημα»), που δεν ανταποκρίνεται στην οικονομική πραγματικότητα, καθώς στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν στο παρελθόν υπό διαφορετικές οικονομικές συνθήκες.
4. Μείωση φόρου μερισμάτων.
Η αύξηση του συντελεστή φορολογίας μερισμάτων από 10% σε 15%, σε συνδυασμό με την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης αποτέλεσε αποτρεπτικό παράγοντα για την πραγματοποίηση διανομής των -ήδη περιορισμένων- κερδών των εταιρειών και παράλληλα αντικίνητρο για την πραγματοποίηση επενδύσεων σε νεοσύστατες ή υφιστάμενες εταιρείες.
5. Καθιέρωση καθεστώτος φορολογικής κατοικίας «non-dom». Κατά το παράδειγμα άλλων χωρών (πχ. Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία κτλ.), προτείνεται η θέσπιση κινήτρων για την εγκατάσταση στην Ελλάδα φυσικών προσώπων κατοίκων αλλοδαπής (πχ μειωμένος συντελεστής φόρου εισοδήματος για κάποια χρόνια), που θα μπορούσε να συμβάλει και στην αναστροφή του φαινομένου brain drain.
6. Μείωση συντελεστή φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων από 29% σε 20% και η περαιτέρω σταδιακή μείωσή του έως 15%, προκειμένου να καταστεί το ελληνικό φορολογικό περιβάλλον πιο ευνοϊκό για τις επιχειρήσεις.
7. Αναγνώριση ζημίας που προκύπτει από «κούρεμα» απαιτήσεων. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών, πολλές επιχειρήσεις στην Ελλάδα αναγκάστηκαν (και συνεχίζουν να αναγκάζονται) να προβαίνουν σε διαγραφή των αποικήσεων κατά οφειλετών τους που δεν πρόκειται να εισπράξουν («κούρεμα»).
8. Μείωση του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ από 24% σε 20% και σταδιακή περαιτέρω μείωσή του έως 15%, την καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ με συγκεκριμένες εξαιρέσεις εφαρμογής μειωμένου συντελεστή σε κατηγορίες αγαθών ή υπηρεσιών με άμεσο κοινωνικό αντίκτυπο, όπως η υγεία και η παιδεία. Επίσης, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη διασφάλισης της άμεσης απόδοσης του ΦΠΑ στο Δημόσιο κατά την πραγματοποίηση της συναλλαγής απευθείας από τον τελικό καταναλωτή.
9. Σε συνδυασμό με την αποτελεσματική αντιμετώπιση του «κουρέματος» απαιτήσεων από φορολογικής πλευράς, κρίνεται σκόπιμη και:
■ Η διεύρυνση των φορολογικών πλεονεκτημάτων που προ βλέπονται στον Πτωχευτικό Κώδικα στην περίπτωση συμφωνίας εξυγίανσης και σε λοιπές περιπτώσεις αναδιοργάνωσης.
■ Η υιοθέτηση φορολογικών πλεονεκτημάτων σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων / εξαγορών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες επιβίωσης με σκοπό τη διάσωση αυτών.
■ Δυνατότητα ηλεκτρονικής υποβολής όλων των φορολογικών δηλώσεων: «e-file».
■ Καθιέρωση ηλεκτρονικής τιμολόγησης και ηλεκτρονικής τήρησης και υποβολής των λογιστικών βιβλίων: «e-accounting».
Με αυτό τον τρόπο, η φορολογική διοίκηση θα έχει στη διάθεσή της μεγάλο μέρος της απαραίτητης πληροφορίας σε σχεδόν πραγματικό χρόνο.
■ Δυνατότητα διασταύρωσης πληροφοριών: «e-match».
■ Διενέργεια ηλεκτρονικών ελέγχων «e-audiit»: Με τη σωστή και έγκαιρη διαχείριση όλης της ηλεκτρονικά διαθέσιμης πληροφορίας, η φορολογική διοίκηση θα μπορεί να διενεργεί ελέγχους ευκολότερα, ταχύτερα και σε πραγματικό χρόνο.
■ Δυνατότητα καταλογισμού φόρων χωρίς την ανάγκη υποβολής φορολογικών δηλώσεων από το φορολογούμενο: «e-assess».
Πηγή: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
